Metropol İzmir de İnsanlık Dramı Çiçek GÖRER, Yıllar önce, bin bir umutla İzmir e gelerek yerleştiler. Ailesi ile yerleşime uygun olmayan birde yerde kendilerine bir gecekondu yaparak yaşamlarına devam ettiler. Çiçek Görer, daha sonra evlendi ve İstanbul a gelin gitti. Uzun bir süre eşi ile birlikte burada yaşamlarına devam etti. Daha sonra yakalandığı amansız hastalıktan dolayı tedavi görmeye başladı ve bu süreçte birçok sıkıntı ile karşılaştı. Aile içi huzursuzluklar derken eşinden boşanarak yukarıda bahsi geçen gecekondudan, gözleri görmeyen Cemile ve sol kolunda felçli babası Haydar Görer le yaşamaya başladı. Çiçek GÖRER, hastaydı, tedavisi süreç istiyordu. Ailesinin tek ekonomik kaynağı, devletin annesine ve babasına 3 ayda bir verdiği 400 TL ve gözleri görmeyen annesi için, bakım parası olarak aldıkları 700Görer ailesinin sırtına büyük bir yük binmişti ki, kanser tedavisini görmesi gereken Çiçek Görer ve evin içinde gözleri görmeyen anne ve felçli bir baba sefaletle baş başa kalmışlardı.… Mega kent İzmir de tam bir aile dramı yaşanıyordu. Görer ailesine bu çaresizliği yok edebilecek bir sistem gerekiyordu. Ama nedense çevre, devlet ve yakınları bu konuda tam anlamı ile duyarsız kalmışlardı. Devlet ben ancak maddi yardım yapabilirim ve benim vermem gerekeni yapıyorum diyerek vatandaşını kenara itiyordu. Bu duyarsızlığa ne ad konmalıydı. Bilinmiyordu. Görer ailesi için dram devam ediyordu ve bu dramın üzerine birde üzüntü ve keder bindi. Çiçek artık yoktu ve sonsuzluğa kadar bu dramdan uzak kalmıştı. Çünkü acil olarak 30.07.2014 tarihinden kaldırıldığı hastaneden bir gün sonra hayatını kaybetmişti. Bu acı dramın bir parçası kopmuştu. Geride gözleri görmeyen Cemile ana ve felçli bir baba vardı. Onların tek umuduydu ÇİÇEK… Çiçek yoktu artık… Görer ailesinin hayatta kalmalarını ve yaşamaya çalışmasını sağlayan umut tek ışığı tam anlamı ile sönmüştü, üzerlerinde lambayı açacak kimseleri yoktu… Acımasız hayatın Görer ailesinden kopardığı ve soldurduğu ÇİÇEK artık dalında canlı dimdik değil, bitmiş ve onlardan sonsuzluğa dek ayrılmıştı. Çünkü acımasız hastalık ona bu yaşamı çok görmüştü...Çiçek GÖRER gittiğin yerde rahat uyu, çünkü sefalettin, yokluğun ve dermansızlığın artık senin için bir önemi yoktu. Cemile anaya ve Haydar amcaya da Allah büyüktür. Yerin cennet olsun, sana bu yaşamı layık gören kader utansın. İzmir ve hatta Türkiye de binlerce Görer ailesi vardır. Bunlardan kimler utanmalıdır. Bu dramları yaşamak ve yaşatmak, hiç hakları olmayan insanların getirilip milyarlarca dolar harcanarak, Görer ailesinden çok çok üstün bir şekilde yaşatmaya çalışanlar utansın. Bu vatan için canlarını veren ve hiçbir zaman çekinceleri olmadan canları pahasına “Vatan, millet Sakarya” diyenlere karşı yapılan haksızlıkların öncüleri utansın. Bu vatandaşları koruma altına almayıp ve sefalete sürükleyen, bu konularda yasal düzenlemeler getirmeyen hükümetler ve milletvekilleri utansın. Burhan KAYA GÖRER aile kendilerine yardım uzatacak hayırsever insanlara açık...
