Yüzler vardır bakarken bir sevgiliye. Baktığınız gibi bakarsınız. Severler, sevilirler, merhametlidirler. Toplum ve kendileriyle barışıktırlar. Işık saçarlar etraflarına.
Yüzler vardır, tüm çabalarımıza rağmen. Göremediğiniz dünyaları taşırlar benliklerinde. Anlamadığımız, kurgusal ilimle hayatlarını sürdürürler.
Yüzler vardır, bakarken içtenliklerini ve fedakârlıkların sıcaklığıyla kucaklar sizi. Konuşması yalın, tebessümleri içten ve sıcak, dinlerken gözlerinize bakar konuşurken az ve öz konuşur, usandırmaz dinleyenlerini.
Yüzler vardır, ilk bakışta kurnaz olduğu anlaşılan cennetin tapusunu cebinde taşıyan, kefene bile cep yaptıran, değerleri çıkalar üzerine bina eden bütün meziyetlerini yararlarına oluştururlar.
Yüzler vardır, en çok sesli camlardan bakmayı severler. Muhataplarını yanında olduğunu düşünürler ve onlar için, sözün gücü elde edilmiş bir haktır diye düşünürler.
Yüzler vardır, kauçuktan oluşan, çentik altıkça çizgileri kaybolan, çektikçe uzayan, uzadıkça esneyen, kopmak nedir bilmez elde istenilen kıvama gelenler.
Yüzler vardır, Allah'a adanan, tarihin vicdanının ve halkın sorumluluklarını bilip alnını haritaya çeviren, göz pınarı kurumayan.
Yüzler vardır, bakarken bir ahu gibi, kalbe saplanan tatlı bir oktur. Bakarken güler açar, çalar meyveye durur.
Yüzler vardır kalabalıklar arasında yalnızdırlar, kalıbı ayrık otu gibi büyütürler hayallerini.
Yüzler vardır yüzlerindeki mimiklerin, el şekillerin işleyişi, sana ses olan duruşları. Zaman zaman bakışından yakaladığın güzelliklerini yansıtırlar. Isınırsın onlara, baktıkça yüreğin duygularınla birleşir, Bakasın gelir, her konuşmasın da içtenliği dışa vuruşu eritir seni, dinletir ve kendini ondan alamaz bir hal içine girersin. İşte gerçek yüzler, dersin bunlar. Onlarla hep kalmak, görmek, dinlemek istersin.
Değerli Okurlarım;
Yukardaki güzel anlatımları çok değer verdiğim ve aile dostum merhum Vedat Aydın’ının “Sözün Derman Olsun” adlı kitabında aldım. Ben bu kitabı okurken, ruhumdaki en derin mutluluk hisleri ile okuyorum, çünkü bu kitabın her sayfası bana huzur veriyor. Onun için bu güzel duygu ve anlam yüklü satırları siz değerli okurlarımla paylaşmak istedim.
…….
İnsanlarda, yüz dediğimiz şeyin aslında sadece bir şekil değil; bir geçmiş, bir ağırlık, bir ışık, bir niyet olduğunu biliyoruz. Hayatta hep arar dururuz, Sevginin, merhametin, uyumun yüzlerini, mimiklerindeki derinlikleri, içten gelen duyguları, karakter yapıları, duruş ve gülüşleri insana huzur veren bakışları…
Toplum ve kendisiyle barışık insanlar toplumun aynası, meyve veren, güllerle donatılmış bahçeleridir. Bu bahçelerden gezinirken, gelen güzel kokuların ve yeşilin serinliklerindeki o güzelliğin bize sunduğu mutluluk ve huzurun içinde kendimizi buluruz. Ben güzel yüzler ve hislerle donatılmış insanları hep bu bahçeye benzetirim. Bazen bu insanlar, dışarıdan görünmeyen, içlerinde başka dünyalar taşıyan, hayatta ki, kırılganlıklarını gizleyenler olarak bize görünürler. Onlara “kurgusal ilim, konuşmaları yalın, tebessümleri içten ve sıcak” insanlar demiş olsak yerinde bir değer olur. Çünkü bu kalitedeki insanların gerek toplumda ve gerekse ailelerinde hep kendilerine yansıttıkları o karakterin yapısı içinde olurlar. Asla değişmezler. Çünkü onların has mayaları ve gerçek duruşları kendilerinden yarattıkları değer ölçüsünden geliyor. "İnsan düşüncelerin efendisi, karakterinin kalıpçısı, çevrenin, şartların ve kaderin yaratıcısı ve şekillendiricisidir." Âmâ şu gerçeği de unutmamak gerekir. Hayatın karanlık tarafını temsil eden, çıkar üzerine kurulu, bencil ve hesapçı yüzler de vardır. Bu insanlar “Cennetin tapusunu cebinde taşıyan” ifadesi müthiş; kibirli, kendini haklı görmeyi tek bir düzeyde toplamış insanlar olarak görürler. Bu insanlar hakkından fazla yorum yapmak istemiyorum. O yorumlarınızı siz değerli okurlarıma bırakıyorum.
Saygı ve Sevgi ile Kalın
Burhan KAYA
12.12.2025
