Ben öğretmenim...
Gönül işçisiyim...
Çocukça ruhlar taşırım duyuşlarımda...
Bir elimde tebeşir, bir elimde tahta kalemleri...
Ama hep, öğrencilerim siz kokarsınız dokunduğumda parmaklarımla...
Siz olursunuz bilincimin bozkır tarlalarında koşuşan...
Sizin sesleriniz ve gülüşlerinizle hayat bulan günlerime...
Cıvıltılı ve içten bakışlarınızdır beni hayata bağlayan duruşunuzla...
Ben öğretmenim, sizin deyişinizle...
Ama, bu demek değil hep öğretenin ben olduğu, bizler olduğunu...
İtiraf etmeliyim sizlerden çok şeyler öğreniyorum...
En çokta muzip gülüşlerinizin altında yatan o masumiyetin; insan olmanın minik gövdenizdeki dev duruşunuzu bakışınızı seviyorum…
İşte bu duruşunuza apayrı hayranlık besliyorum...
Ben öğretmenim dudaklarınızda...
Biliyorum, hem anneyim, hem babayım, ablayım, abiyim kimi zaman sizinle arkadaşım...
Sizinle koşmasam da sizinle yoruluyorum... Sizinle nefes alıyorum ve inanın ki sizinle hayat buluyorum...
Diziniz kanasa ağrınız oluyorum çoğu kez...
Sizi ayağa kaldırıp yüreklendirmeye çalışırken, sizin gözlerinizden akıttığınızı ben yüreğime akıtıyorum...
Gizliyorum görmeyin diye... Dedim ya ben öğretmenim...
Düştüğünüzde size kalkmayı da öğretmeliyim...
Hayat o kadar zor ki, bu zorluğu yenebilmeniz için, küçükte olsa size güç olmalıyım...Olmak zorundayım...
Bazen yağmurlu, bazen karlı günlerde geliyorsunuz, okul dediğimiz yuvamıza...
O soğuk günlerde elleriniz mosmor kesiliyor, yağmurlu günlerden ıslanıyorsunuz... Üşüyorum sizinle...
Sıkı giyinin deyip kızıyorum bazen, bana kırılmayın; gücenmeyin, ben anneyim... Ben babayım...
Hayatın içinde hep yanınızda olmak ve sizinle övünmek, atılan her adımınız dan var olmak isterim...Çünkü sizler benim ilk göz bebeklerimsiniz...
Ne olur parmaklarınızı indirmeyin, gözlerimin perdesinden...
Yürekleriniz gibi dimdik olsun...Çünkü, sevginizin o güzelliği, göz bebeklerinizdeki o canlılığı, hep kalbimde sevgi ve saygı olarak kalacak... Bunu unutmayacağım gibi, sizlerde unutmayın...
Beni hayatın her yaşamında, ayakta tutabilecek dayanağım sizlersiniz…
Işığımsınız, güneşimsiniz...
Yakacağınız her ışıkta bilin ki ben de sizinleyim... O aydınlığın içinde sizinle yürümek, bana hazların en güzelini verir, yeter ki mutlulukla o yolculuğunuza devam edin...
........
Ben bir öğretmenim…
Sizinle güler, sizinle oynar, sizinle can olurum...
Hayatınızdan en güzel ahlak ve meyve veren ağaçlarım olacaksınız...
Çünkü o hayatın içinde bende var olacağım… Sizlerle hep anılmış olacağım...
Beni yaşattığınız sürece sizlerle hep gururla onur duyacağım...
Sizin hayat yolunda, başarınız mutluluğunuz bilin ki, benim de mutluluğum ve gönül huzurum olacak.
Bir öğretmenin öğrencileriyle duyduğu onur ve gururun ölçüsü, bilin ki bir anne ve babanın duyabileceği en üst seviyedeki mutluluktur. Şunu hiç unutmayın, fırtınalı bir havada sığınabileceğim en güvenli limanım sizler olacaksınız... Tarihte bir aile ve bir öğretmenin en güzel limanı o güzel çocukların yetiştirilmesinden emeği geçen insanlar olarak hep anılır olmalarıdır...
Öğretmenliği en kutsal meslek haline getiren ölçü de budur.
Bu ulvi mesleği icra eden ve öğretileri ile bize ilham olan çok kıymetli hocalarıma şükranlarımı sunar yeni eğitim ve öğretim yılında kendilerine başarılar diliyorum...
Burhan KAYA(Öğretmen babası)
08.09.2024
