Körpecik fidanlar yeşermeden toprağa veriliyor...

  • 10.Ağustos.2015
  • 1554 Okunma
  • 0 yorum

Bir kez daha ülke de kaos hakim durumda. Bir ateş hattı oluşturulmuş. Yanan yanana… Cenazeler ülkenin dört bir yanına gönderiliyor.  Öldüren; ölme sırasını bekliyor. Kardeş kardeşe sıkıyor; bir hiç uğruna… Adeta vahşet yaşanıyor. Kimi menfaat için, kimi mevki makam ve koltuk sevdası için olayı uzaktan korku ile seyrediyor. Körpecik fidanlar yeşermeden toprağa veriliyor. Gözlerdeki yaşlar ile intikam yeminleri ediliyor. Sloganlar atılıyor. Bir yandan;-      Serkeftın dixazım sözlerine karşılık-      Kahrolsun PKK! naraları yükseliyor. Sabrın olması gerektiği yerlerde intikam yeminleri ediliyor. Acılar çok büyük. Herkes sadece kendi acısını haykırıyor. Kimse başkasına aldırış bile etmiyor. Hani o büyük düşünür Montaigne’nin iğne ile çuvaldız derlemesi o an hiç kimsenin aklına bile gelmiyor.  O an imkân versen Türkler hemen askere alınmak ve Kürtler de hemen dağa çıkma düşüncesindeler. İkisi de birbirini kılıçtan geçirmek isterler. Ülke korkunç bir savaşa doğru yol alıyor. Bu korkunç savaşın ilginç yanı ise tabutların omuzlarda tekbirler ile uğrulanmasıdır. Çünkü iki milletinde ortak noktası İslam… Ama kimse bunun farkında değil. Farkında olanlar için ise İslam sadece sözde kalıyor. Dini kullanan o uzun sakallılar o kadar radikalleşip yobazladı ki; artık kimse dine sahip bile çıkamıyor. Ben bu kardeş katlindeki ortak hatanın inat ve kafatası milliyetçiliği olduğunu düşünüyorum. Genel olarak değerlendirmek gerekirse Kürtler inatlarından, Türkler ise kafatası milliyetçiliklerinden çıkmadıkları sürece bu kardeşkanı hep dökülmeye devam edecektir.  İki taraf da ateşe körükle gidiyor. İki taraf da savaş isteyen şahinlerinden kurtulmanın yollarını araştırmalı. Yıllardır PKK ile savaşılıyor. Ama savaş ile bir türlü sonuç alınamadı. Çözüm sürecindeki kısa bir anı bile 30 yıllık bir mücadeleye bedeldi. Tam da nihai hedefe varılacak noktaya gelinmişti.  Bu gün devletin kudretinden bahsedenler PKK’nin de ne kadar güçlü olduğunu göremeyecek kadar kördürler. PKK’yi dize getirmenin tek yolu barıştır. Bunun ötesini düşünmek sadece hayalperestçiliktir, ahmaklıktır. Savaş asla çözüm değildir. Savaşın bu millete getireceği netice sadece kan, gözyaşı, yoksulluk ve ölümdür. Kendi rızası ile ateşe gidene merhamet edilmez. İllaki savaş isteniyorsa bizim gibi barışı haykıranlar bir kenara çekilmeli ve savaşı uzaktan seyretmeli. Her ne kadar barıştan vazgeçmesek de, biz barışı söylemekten yorulduk. Bu vesile ile savaş şahinleri bilmeli ki;  -      PKK’ye de yaşam gözüyle bakmazsan daha çok cenazeler göreceksin. Birinden 1 diğerinden 100. Sayı Hiç önemli değil. Bir eksik veya bir fazla sorun teşkil etmez. Bir sevinir, bir üzülürsün. -      Sen vurursan o da vurur, sen öldürürsen o da öldürür. -      Ama sen durursan o da durur. Canın çok acıdığı zaman sen de bizim gibi bağır; -      Yeter artık nice güzellikleri ölümlere verdik. Gel be ey insanca yaşamak. İşte o zaman hep birlikte haykıralım. -      Barış,  İbrahim KIRDAĞ - Hınıs’ın Sesi

Çiğli Güncel  

EDITOR
Profili

Lütfen yorum yapınız. Mail adresiniz görünmeyecektir. * alanlar gereklidir.


Henüz yorum yazılmamış.

PİYASA VERİLERİ

    Alış
    32.1650
    Satış
    32.2229
    Alış
    34.8285
    Satış
    34.8912
    Alış
    40.5370
    Satış
    40.7484

HAVA DURUMU

IZMIR HAVA DURUMU