Türkiye gerçek anlam da laik bir devlet midir?.
Laiklik veya laisizm (Fransızca: Laïcisme); devlet yönetiminde herhangi bir dinin referans alınmamasını ve devletin dinler karşısında tarafsız olmasını savunan prensiptir. Fransızca'dan Türkçe'ye geçmiş olan "laik" sözcüğü, "din adamı olmayan kimse; din adamı dışında kalan halk" anlamına gelen Latince "laicus" sözcüğünden gelmektedir. Roma döneminde din adamlarına "Clerici" din adamı olmayanlara da "Laici" adı veriliyordu. Aynı terimin İngilizce karşılığı ise Secularity olup, din ve devlet işlerinin ayrı tutulması anlamına gelir. Latince bir kelime olan çağ anlamına gelen "saeculum" kelimesinden geçmiştir. Sekülerizm Türkçeye lâiklik, çağdaşlaşma veya dünyevileşme olarak üç farklı terimle çevrilebilmektedir. Fransa'da lâiklik için Laïcité (Laicisme) terimleri kullanılmaktadır. Kavramlar, her iki biçimde de cismi ve bilimsel olan ile soyut ve dinsel olanın birbirine karıştırılmamasını ifade etmektedirler.
Anayasamızda ikinci maddede geçer.
MADDE 2 . – Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk Devletidir.
Laiklik anayasaya konmasına rağmen her hangi bir tanımı yapılmamıştır.Onun için laiklik ilkesinin kelime tanımından hareket ederek anlamaya çalışmak gerekir.
Laiklik ilkesinin doğru uygulana bilmesi için üç ayağının olması gerekir.
Birinci ayağı; Devletin dinden referans almaması gerekir.Yani dinen doğru veya yanlış sayılanlar devlet hukukuna girmemeli,hukuk kendi normlarını koymalıdır.
İkinci ayağı;devlet din işlerine karışmamalı ve vatandaşın dinini doğru bir şekilde yaşamasına zemin hazırlamalıdır.
Üçüncü ayağı;devlet tüm dinlere eşit mesafede olmalı,asla birini diğerinin önüne geçirmemelidir.
Ülkemize baktığımızda bunların birinci ayağı hariç diğer ayaklarının hiç birisinin geçerliliğinin olmadığını çok rahat bir şekilde görürüz.Devletin din işlerine karışmadığını bu ülkede yaşayan ve vicdanı olan hiç kimse söyleyemez.Yirmi sekiz Şubat süreci bile devletin dine ne kadar karıştığının çok çarpıcı bir örneğidir.Kocaman yapısıyla Diyanet İşleri Başkanlığının olduğu bir devletin dine karışmadığını söylemek mümkün mü?Aynı şekilde dine karışmayan bir devlette sadece bir mezhebe dayalı din anlayışı insanlara dayatılabilir mi?Bu gün sadece Alevilik meselesi bile bizim laiklik anlayışımızın ne kadar sakat olduğunun göstergesidir.
Ben kişi olarak cem evlerinin olmasını ama cami yerine konmaması gerektiğini düşünenlerdenim.Çünkü cami,tüm Müslümanların ibadet yeridir.Ama cem evleri de Alevilerin kendi inançlarına göre ibadet yapa bilecekleri yer olarak varlığını resmen sürdüre bilmelidir.Tıpkı tarikatların kendi merkezlerinin olması gibi.Ama ülkemize baktığımızda cem evleri resmi bir statüde tanınmamaktadır.Bırakın cem evlerini,Alevilik bile resmi olarak kabul görmemektedir.
Devletin tüm inançlara eşit mesafede olmasını hayal etmek bile doğru değil bence.Devlet Çankaya camisi hariç hiçbir cami yaptırmamıştır.Doğrusu da budur.Vatandaş kendi parasıyla camisini yaptırmalıdır.Ama vatandaş parasıyla yaptırdığı camisine sahip olamamaktadır.Çünkü devlet yapılan camiyi Diyanet İşleri başkanlığına bağlamaktadır.Mesela bir kilise,kiliseyi yaptıran derneğin veya vakfın malıdır.Ama hiçbir cami bir vakfa veya derneğe ait değildir.Camilerin her tür giderlerini karşılayan dernek veya vakıflar vardır.Ama yaptırdığı camiye sahip bir tek dernek veya vakıf yoktur.
Şimdi tüm ön yargılarımızı bir kenara bırakarak ve laikliğin tanımını da önümüze koyarak düşünelim.Ülkemizde laikliğin tanımı anayasa ve yasalarımızda var mıdır? Ülkemizde laiklik gerçekten var mıdır?
Peki var olmayan bir şeyin üzerinde neden bu kadar fırtınalar koparıyoruz?
